Mijn kiné is een wat ouder maar zeer jong van geest voelend iemand. Hij doet zijn sterrenbeeld (Leeuw) alle eer aan : hij hoort en ziet zichzelf oh zo graag babbelen, kàn het ook goed uitleggen en de manier waarop hij praat (dikwijls in het dialect van mijn stad) vind ik meestal wel ‘sappig’.
Hij komt hier nu toch al bijna twee jaar en met zo iemand bouw je een vorm van vertrouwensband op. Ik ben zelf een vrij open iemand, heb weing moeite om over intieme dingen te babbelen en dit lijkt voor mijn kiné een vorm van verademing.
Enkele dagen geleden komt hij heel vrolijk binnen, zingt uit volle borst … had duidelijk ‘last van lentekriebels’ en zijn vrouw … goh … ‘die was in een zaagbui …’. Ik glimlach, trek mijn lange broek uit en draai me op mijn ene zij zodat hij mijn andere heup kan beginnen behandelen. En dan zegt hij ineens, nog altijd in een overvrolijke bui : ‘Mens, wat zou ik toch nog es graag naar een sexfuif gaan !!!’. Ik schiet in een lach, want ook al zijn onze gespreksonderwerpen wel es schuin en goed gekruid, dit had ik nu niet verwacht ! 😀 Ik houd me van de domme en vraag wat hij bedoelt met een sexfuif ??? Daarop kijkt hij mij aan, polst duidelijk of ik wel meen wat ik zeg, of ik echt niet weet wat hij bedoelt maar ik blijf hem met een onschuldig gezicht aankijken en lach in mijn vuistje … ;).
En dan begint hij te vertellen.
Jàren geleden, vóór zijn huwelijk is hij ooit eens naar een sexclub in Nederland geweest. Net over de grens, Venlo of zo ergens was het, in een kasteel-achtig gedoe … Ik moet mijn houding een beetje veranderen want mijn gezicht zou me vanaf hier al kunnen verraden … ‘Goh !’ zegt hij : ‘wat ik dààr allemaal gezien heb ! Je houdt het niet voor mogelijk !!!’ Hij gaat redelijk in detail, vertelt in geuren en kleuren wat hij daar allemaal zag en de gedachten eraan doen hem terug glunderen. Als het kon zouden zijn hormonen tot boven zijn hoofd schieten ;). ‘Zeg nooit dat ik jou dit verteld heb hé !’ roept hij bijna als hij terug uit zijn droomwereld komt en ik verzeker hem dat dit echt wel tussen ons blijft. En dan valt hem op dat ik bij zijn verhaal zo rustig blijf, dat ik geen vragen stel en zegt hij : ‘volgens mij vertel ik jou niks nieuws hé …’
En ja, ik heb even geen zin in spelletjes en ik geef toe dat ik indertijd ook enkele clubs bezocht heb. Mijn toenmalige partner wilde dit al lang, maar zelf durfde ik niet. De nieuwsgierigheid was er wel, echt wel … maar mijn zelfbeeld was toen verre van positief. Met een lijf waar toch wel mankementjes aan waren durfde ik écht niet in zo’n zaak in lingerie gaan lopen, wétend dat er echt naar je gekeken wordt … Na lang twijfelen heb ik me dan toch laten overhalen en zijn we naar club X gereden. Beiden opgezadeld met een serieus pak zenuwen hebben we meer dan een half uur in de auto op de parking gezeten. Zitten kijken naar het allegaartje van mensen die dit ‘doen’. En een verscheidenheid was het ! Vele jonge mensen, koppels, maar ook ouderen, 40-plussers en zelfs enkele ouderen als ik op uiterlijkheden durfde afgaan. We (ik vooral) hebben dan heel het lef dat we in ons lijf hadden bijeen gezocht en zijn naar binnengegaan.
Daar werden we ontvangen door de ‘vrouw des huizes’. Een zeer vriendelijke en charmante dame, iets ouder dan ik en iemand die me direct op mijn gemak stelde door te vertellen dat de vrouw hier centraal staat en baas is. Alleen de dingen die zij wil worden toegestaan, bij de minste ongepaste intimiteit wordt er van hun kant opgetreden. Dit gaf me zo’n goed gevoel dat ik eigenlijk nog voor ik goed en wel binnen was de helft van mijn schroom al vergeten was …
Mijn eerste sexclub-bezoek was dan voor mij ook een zeer positieve ervaring. Eerst liepen we er wat onwennig rond, maar het ijs (en de gène) werden tijdens het tafelen en socializen langzaam maar zeker gebroken. Het voelt nl voor de meesten hetzelfde : je weet wat je straks zal zien, waar je trouwens zélf ook voor komt, maar toch … het blijft een raar en onwennig gevoel.
In de zaak waar wij toen waren werd er dansmuziek voor alle leeftijden gedraaid. Later hebben we enkele andere clubs nog bezocht maar qua gezelligheid, hygiëne en persoonlijkheid bleef onze voorkeur altijd naar onze eerste keuze uitgaan.
En dan komt er een moment dat je wil weten wat er nu echt allemaal gebeurt en zijn we zelf ook ‘op verkenning’ gegaan. Allerlei ruimtes, ingericht volgens een thema, duister, of gedempt licht … Het had allemaal wel iets … Zelf werd ik ontzettend geil van het kijken naar vrijende mensen, en de handen van mijn partner die meestal achter mij stond over mijn lijf voelen, voelen hoe zijn pik ook wel reageerde op hetgene hij zag … Het wond me allemaal danig op … Op mijn aangeven zijn we dan in een vrij donkere ruimte gaan liggen, waar niemand anders lag want we hadden het lef niet om een ruimte te delen. Al heel snel vergat ik alles en iedereen rondom me en gaf ik mij over aan de strelingen, kussen en het lichaam van mijn partner. Tot ik ineens iets raars voelde en een beetje schrok. Heel even dacht ik : hier klopt iets niet …. Ik voelde nl 4 handen op mijn lijf en enkele seconden later begreep ik wat er gebeurde. Er was iemand bij komen liggen en ik werd door twee mannen gestreeld. Zàlig vond ik dit !
We zijn die avond daar niet verder gegaan (ook niet onder ons) dan knuffelen en strelen, maar eens thuis hebben we gewoon de pannen van het dak afgesext bij wijze van spreken ;).
Na die eerste keer zijn we nog enkele keren geweest, ook naar andere clubs, maar voor mijn partner was het niet dàt. Hij had moeite om zich te kunnen ontspannen, werd afgeleid door alle geluiden en kon zich moeilijk laten gaan. Ikzelf vond het wel aangenaam, en dan ging het me niet om sex met andere mannen (wat zelden gebeurde en dan nog enkel met handen), maar wel de ontmoeting met andere vrouwen.
Voor mij was dit ook een vorm van zelfvertrouwen opbouwen. Door dit te durven doen ben ik mezelf op een heel andere manier gaan bekijken en heb ik leren genieten van mezelf en van mijn lijf. Iets waarvan ik nu nog volop de vruchten pluk ;).
Of ik het nu nog zou doen ? Ja, want soms overvalt me de zin wel om nog eens terug te gaan. Helaas is het moeilijk om de juiste partner hiervoor te vinden. Je zou voor veel moeten kunnen openstaan, duidelijke afspraken maken op voorhand, en dan nog …
Dus ja. Ik heb in mezelf hartelijk gelachen met mijn kinésist, maar eerlijkheidshalve geef ik toe … ik deel zijn mening … :).
Stekelbeesje's Blog 